تدریس مهارت‌های کار و زندگی به دانش‌آموزان جایگزین تمرکز صرف بر کنکور شود
تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۵۶۱۸۸
ایسنا/خراسان رضوی رئیس دانشگاه فردوسی مشهد بیان اینکه آموزش‌وپرورش دانش‌آموزان را عمدتا تنها برای موفقیت در کنکور آماده می‌کند، گفت: از آموزش‌وپرورش انتظار می‌رود دانش‌آموزان را تا حدی برای زندگی و نقش‌آفرینی در جامعه آماده کند و سپس ادامه آموزش‌ها در دانشگاه داده شود؛ در حالی که چنین اتفاقی نمی‌افتد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
احد ضابط در گفت‌وگو با ایسنا ضمن گرامیداشت فرارسیدن روز معلم، در پاسخ به اینکه به عنوان رئیس یکی از بزرگترین دانشگاه‌های کشور، وضعیت سیستم آموزش‌وپرورش را چطور ارزیابی می‌کنید، اظهار کرد: دانشجویانی که پس از اتمام تحصیلات خود در مدرسه و قبولی در کنکور وارد دانشگاه فردوسی مشهد می‌شوند، معمولا به لحاظ هوش، استعداد و حافظه در سطح قابل قبولی قرار دارند. البته طبیعتا با کاهش آمار داوطلبان کنکور نسبت به چند سال گذشته و ثابت ماندن میزان پذیرش در دانشگاه، قدری از کیفیت دانشجویان ورودی کاسته شده اما باز هم دانشجویان ما در سطح خوبی از هوش قرار دارند.
وی ادامه داد: در دنیا بسیاری از مهارت‌آموزی‌ها از کودکستان آغاز می‌شود. به عنوان مثال در مهد کودک از کودکان خواسته می‌شود یکی از اسباب‌بازی‌های خود را به کلاس آورده و بین سایر کودکان در مورد آن صحبت کنند؛ یعنی کودک را از همان سن با مهارت ارائه مطلب و سخن گفتن در جمع آشنا می‌کنند. در دوره‌های دبستان و دبیرستان نیز بسیاری از مهارت‌های لازم برای حضور در جامعه به دانش‌آموزان آموخته می‌شود؛ در حالی که در مدارس ما اصلی‌ترین هدف تربیت دانش‌آموز، موفقیت در کنکور و ورود به دانشگاه قرار داده شده و ملاک آموزش خوب، قبولی در کنکور است.
ضابط اضافه کرد: رهبر انقلاب نیز تاکید دارند که دلیلی ندارد هر کسی پس از اتمام تحصیلات خود در مدرسه، حتما وارد دانشگاه شود. اینکه عده زیادی وارد دانشگاه شوند و سپس نتوانند شغلی در سطح مدرک تحصیلی خود پیدا کنند، باعث ایجاد حس سرخوردگی در آنان می‌شود؛ در حالی که می‌توان این افراد برای ورود به حوزه‌ها و مشاغل مورد نیاز جامعه تربیت کرد و مهارت‌های لازم را به آنان آموخت.
وی با اشاره به اینکه امروز در دنیا ۱۰ مهارت به عنوان مهارت‌های برتر ۲۰۲۵ مطرحند، گفت: مثلا یکی از این مهارت‌ها critical thinking است که گاهی به اشتباه تفکر انتقادی معنا می‌شود؛ در حالی که این مهارت تصمیم‌گیری در شرایط بحران است که باید در دانشگاه آموخته شود اما مهارتی مانند تاب‌آوری باید پیش از دوران دانشجویی و در مدارس تدریس شود زیرا ما الان دانشجویانی داریم که حتی خود را با شرایط دانشگاه هم نمی‌توانند وفق دهند و در همان یکی ۲ ترم اول به فکر انصراف از دانشگاه می‌افتند.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد اضافه کرد: بنابراین ما در دانشگاه نسبت به شرایط آموزش‌وپرورش انتقاداتی داریم و با مدیران مربوطه هم صحبت کرده‌ایم. البته ما نیز ایراداتی در آموزش عالی داریم، مثلا آیین‌نامه‌های ارتقا و رتبه‌بندی، چیزی را جلوی پای ما گذاشته که ممکن است هدف کشور را محقق نکند. تمام این‌ها آفت‌هایی است که باعث بروز نقاط ضعفی شده است و باید برطرف شود.
ضابط همچنین در پاسخ به اینکه تاثیرگذارترین معلم شما چه کسی بود، عنوان کرد: تمام معلمان من تاثیراتی در زندگی‌ام داشته‌اند. من از اساتیدم در دانشگاه‌های واترلو و مک‌مستر کانادا چیزهایی یاد گرفتم که وقتی برای برخی از دوستانم تعریف می‌کنم، باور نمی‌کنند یک استاد غیرمسلمان و غیرایرانی تا این حد نسبت به یکسری اصول معتقد باشد.
وی افزود: یکی از اساتید چینی‌الاصل من در مقطع دکتری، همواره معتقد بود که دانشجو حتما از استاد خود بهتر خواهد شد و به ما می‌گفت فرقی ندارد شما از چه دانشگاهی فارغ‌التحصیل شده‌اید؛ مهمترین عامل موفقیت، تلاش و انگیزه است. این چیزی است که در آموزه‌های دینی ما هم دیده می‌شود. به عنوان مثال در دعای امام زمان(عج) آمده که خدایا به جوانان انگیزه و تلاش عطا کن. بنابراین در دین هم تلاش بسیار مهمتر از عواملی نظیر هوش و تمکن مالی شمرده شده است. همچنین بر اساس دعای امام زمان(عج)، مهمترین ویژگی یک معلم، پارسایی و خیرخواهی است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی علمی و آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد رییس دانشگاه فردوسی مشهد روز معلم استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری استانی علمی و آموزشی استانی ورزشی زنجان منطقه اردبیل استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری آموزش وپرورش دانش آموزان مهارت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۵۶۱۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کلاس این آقا معلم در مدرسه تشکیل نمی شود
به گزارش همشهری آنلاین دست شاگردانش را می‌گیرد و راهی کوچه‌ها می‌شود تا راه و رسم مراوادات اجتماعی، خرید کردن، آداب مشتری‌مداری، احترام به محیط زیست و هر مفهوم دیگری را که در کتاب می‌خوانند، تجربه کنند. برای درس جغرافیا هم راهی کوه و چشمه و غارهای اطراف شهر می‌شوند و خط به خط کتاب را از طبیعت می‌آموزند. ولدبیگی که دکترای جامعه‌شناسی سیاسی دارد، معتقد است جامعه ما شهروندان مفید می‌خواهد، نه شهروند مهم و لازم است شهروندان مفید سواد زندگی را بدانند و نه فقط سواد مدرسه‌ای را. ولدبیگی سابقه ۲۵ ساله تدریس دارد و ۱۵ سالی می‌شود که شیوه تدریسش باعث شده تا دانش‌آموزان برای حضور در کلاسش روزشماری کنند.
ساعت‌های درس مطالعات اجتماعی (مدنی، جغرافیا، تاریخ) اغلب برای بچه‌ها کسل‌کننده است، اما دانش‌آموزان پاوه دوست دارند شما معلم‌شان باشید. آوازه روش تدریس‌تان هم بین خانواده‌ها حسابی گل کرده‌است. ساعت مطالعات اجتماعی در کلاس شما چطور می‌گذرد؟
از ۱۵ سال پیش پروژه آموزشی با عنوان «از سواد مدرسه‌ای تا سواد زندگی» را شروع کردم. در این طرح سعی کردم هر درس و موضوع کتاب را که تدریس می‌کنم، بخش عملی و نمود اجتماعی را با بچه‌ها تجربه کنم تا آنان با مفاهیم مورد نیاز برای یک زندگی عملی در خانه و جامعه آشنا شوند. به عنوان مثال هفته گذشته بچه‌های روستای نوریاب در شهرستان پاوه استان کرمانشاه درسی درباره بازار، خرید، مصرف، تولید و توزیع داشتند. برای توضیح این درس یک ساعت در روستا گشت زدیم. به نانوایی سر زدیم و درباره اهمیت قرار دادن نان در کیسه پارچه‌ای از نانوای قدیمی روستا نکاتی را یاد گرفتند. بعد از آن به مغازه «کاک خدارحم» سر زدیم و درباره آداب خرید صحبت کردیم. دقایقی هم با دستفروش دوره‌گرد گذراندیم و درباره احترام به مشاغل نکاتی را گفتم و دست آخر هم به کتابخانه روستا سر زدیم و راه و روش به امانت گرفتن کتاب را مرور کردیم. قصدم از بیان این مثال این است که بگویم دانش‌آموزان نیازی جدی به فراگیری اصول اولیه در چگونگی برقراری یک ارتباط صحیح با فروشندگان، نحوه یک خرید سالم‌تر برای خانواده‌هایشان و برقراری ارتباطی صحیح با دیگر شهروندان دارند. در طول سال بچه‌ها با ۲۵ فعالیت آموزشی آشنا می‌شوند.
این روش تدریس در روستا راحت‌تر است یا در شهر؟
هر یک مزایای خود را دارد. در روستا که تعداد کلاس‌ها و شاگردها کمتر است، کلاس راحت‌تر اداره می‌شود. برای درس جغرافیا آسان‌تر به کوه‌ها و چشمه‌ها و غارهای اطراف می‌رسیم، اما در شهر هم موقعیت‌های دیگری برای کلاس عملی درس‌های اجتماعی داریم. دانش‌آموزان را به نهادهایی مثل هلال‌احمر، شهرداری و ثبت احوال می‌برم تا مثلا برای درس شناسنامه به خوبی بدانند در ثبت احوال چه می‌گذرد.
هزینه این رفت و آمدها چگونه است؟
در این سال‌ها تا به حال یک ریال نه از دانش‌آموزان و نه آموزش و پروش گرفتم. من و بچه‌های کلاس همه میسرها را با پای پیاده می‌رویم. دانش‌آموزان از نشستن چند ساعته بر روی نیمکت‌های سرد گریزانند. تدریس باید با روش خلاقانه باشد. دانش‌آموزان هم پژوهشگران کوچک هستند.
این‌طور که پیداست حسابی برای کلاس شما آمادگی دارند.
بچه‌ها با خودشان یک لقمه نان و پنیر و یک قمقمه آب دارند و کفش مناسب می‌پوشند. کلاس عملی ما حدود ۳ ساعت طول می‌کشد. تا به حال هم هیح حادثه‌ای رخ نداده، چون بچه‌ها این روش تدریس را دوست دارند.
در برف و سرمای استخوان‌سوز کرمانشاه که امکان گردش علمی وجود ندارد، تدریس چطور پیش می‌رود؟
با توجه به موضوع درس از افرادی دعوت می‌کنم به کلاس بیایند. مثلا یک فرد خیر به کلاس آمد و درباره اهمیت نیکوکاری تجربه خودش را با بچه‌ها سهیم شد. برای جذابیت درس تاریخ، آن را از خانواده بچه‌ها شروع می‌کنم و بعد به ایران و جهان می‌رسیم. مثلا بچه‌ها شجره‌نامه خودشان را تا ۷ جد مادری و پدری از خانواده می‌پرسند و درخت زندگی درست می‌کنند. در طول سال بچه‌ها با ۲۵ فعالیت آموزشی آشنا می‌شوند.
ماجرای موزه مردم‌شناسی که از سوی دانش‌آموزان برپا شد را برایمان بگویید.
در درس تاریخ کلاس هفتم موضوعی درباره موزه و میراث فرهنگی داریم. از قبل به بچه‌ها گفته بودم از خانواده و فامیل و آشنا اشیای قدیمی، پوشاک، ابزار کشاورزی، دوربین‌های قدیمی و هر وسیله‌ای که عمر بیش از ۵۰ سال دارد را به امانت برای برپایی موزه به مدرسه بیاورند و خودشان یک موزه مردم‌شناسی دایر کنند. حدود ۸۰۰ قطعه جمع‌آوری شد و اسفند سال پیش موزه‌ای در مدرسه شهدای ۲۰ خرداد به مدت ۲ هفته برپا کردیم. حدود ۱۲۰۰ دانش‌آموز از مدارس پاوه و باینگان، فرهنگیان بازنشسته و اولیای دانش‌آموزان هم از این موزه بازدید کردند. بعضی وسایل قدمتی بیش از ۳ قرن داشت. قرار است با همکاری رئیس آموزش و پرورش پاوه این موزه به شکل دائمی در یک مکان فرهنگی به نام موزه مردم‌شناسی پاوه دایر شود. فعلا وسائل موزه هم که امانت بود به دست دانش‌آموزان بازگشته‌است.
با توجه به تحصیلات‌تان چرا معلمی را به تدریس در دانشگاه ترجیح دادید؟
ساخت جامعه بهتر در دست همین دانش‌آموزان است. شهروندانی که بتوانند سالم و متعهد زندگی کنند. برای من مهم نیست کدام شاگردم دکتر یا مهندس شده، دوست دارم شاگردانم را در هر موقعیتی به عنوان یک شهروند مفید در جامعه ببینم.
بیشتر بخوانید:
دانش‌آموزان این استان چگونه به ادامه تحصیل جذب می‌شوند؟
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان